“Bitter, Sweet, Burden”
Iranian Perspective, Three Views
Group Exhibition
Curator: Meysam Saba
The portrait is a window into the inner lives of humans and everything that these underlying layers reveal; a window into an individual, a generation, a nation, or into humanity itself Sometimes it refers to the physical resemblance to a me or a you sitting in front of the artist; and sometimes it is a more complex reference and signifier to something or someone nameless; to characteristics and habits; to inner thoughts, anxieties, difficulties, desires, passions, and many others
This collection of portraits by several generations of Iranian artists, alongside all their differences and characteristics, reflects the cultural sphere prevailing in Iran, collective imagination, hopes, desires, and willpower Each image represents a reinterpretation of the Iranian imagination and all its complexities Within this context, three common approaches towards the cultural and mental space of artists have been revisited and categorized:
In a place where the bitterness of life, dead-ends, and despair have closed off the path in the mind and imagination, only a ruined and faded image is displayed, it is called Bitter (Talkhoon)
In a place where, despite all difficulties and pain, the blind artist seeks to find or create beauty, or express a new aesthetic understanding, it is called Sweet (Delbar)
And in a place where amidst wanderings and confusion, the hope of searching and striving to create a new image and reconstruct imagination catches the eye and expended itself in creating another image, it is called Burden (Delkhoon)
Opening: August 9 to 23, 16-20 PM
تلخون، دلبر، دلخون
سه منظر از تصویر ایرانی
نمایشگاه گروهی
کیوریتور: میثم صبا
پرتره پنجره ایست به درون انسانها و هرآنچه که این لایههای زیرین را آشکارتر می کند؛ پنجره ای به درون یک شخص یک نسل، یک ملت و یا به درون انسان، چنان که انسان است. گاه ارجاعی است وابسته به شباهت ظاهری به 《من》 یا 《تو》یی که روبروی نقاش نشسته است؛ و گاه هم ارجاع و نشانی پیچیده تر به چیز و کسی که اسم ندارد؛ به خلقیات و عادات؛ به درونیات و احوال؛ به فکرها، نگرانیها و دشواریها و امیال و خواستها و شورها و بسیاری دیگر.
مجموعه پرترههای پیش رو از چند نسل نقاشان ایرانی، در کنار تمامی تفاوتها و خصایص، بازتابی از سپهر فرهنگی حاکم بر ایران، تخیل جمعی، امیدها، خواستها و ارادههاست. تصاویر هریک رویکرد بازنمودی از تصور و تخیل ایرانی با همه تالماتش است. در این میان سه رویکرد مشترک در برابر فضای فرهنگی و ذهنی هنرمندان بازجسته و دستهبندی شده است:
آنجا که زیادت تلخی روزگار، بن بستها و ناامیدیها چنان راه را بر ذهن و تخیل بسته که جز تصویری تخریبشده، سیاه و زوال یافته را نمایش میدهد، تلخون نام گرفته است.
آنجا که از پس تمام دشواری و تالم، هنرمند کورسویی برای یافتن یا ساختن زیبایی، یا بیان زیباییشناختی نو جسته، دلبر نام یافته است.
و آنجا که در گمگشتگیها و سردرگمیها، نوید جستجو و تلاشی برای ساختهشدن امید و تصویری نو و بازسازی تخیل به چشم میخورد خون دل، خرج ساختن تصویر دیگری شده، دلخون خوانده شده است.
فواد ناجم الدین
هنرمندان:
بهمن محصص، هانیبال الخاص، ژاره طباطبائی، علی اکبر صادقی، کامبیز درمبخش، محمدعلی ترقی جاه، محمد فاسونکی، کوروش شیشهگران، قاسم حاجی زاده، کیومرث کیاست، بهرام دبیری، ایرج کریمخان زند، نصرتالله مسلمیان، علیرضا اسپهبد، کیومرث هارپا، نیلوفر قادری نژاد، معصومه مظفری، الهه حیدری
بامداد رضوانیان، راشین قربی، مهرداد ختایی، مسعود کشمیری، جواد آتشباری، شادی نویانی
پیمان رحیم زاده، سعید باباوند، آهو حامدی، ناصر بخشی، محمد مساوات، وحید چمانی
مرتضی خسروی، علی شایسته، مرتضی پور حسینی، سمانه مطلبی، امیرمهدی زاهدی،لیلی رشیدی رئوف، محمود ساکی، مرجان قربانی ، آتنا دشتی، فرناز فربد، روژانو محمدزاده
.
زمان: ۱۹ مرداد تا ۲ شهریور ۱۴۰۳
افتتاحیه: ۱۶ الی ۲۱
سایر روزها: ۱۶ الی ۲۰
* گالری شمیس شنبه ها تعطیل است.
|آدرس: تهران فرمانیه، بلوار اندرزگو، کوچه دانیالی، پلاک ۸