Aida Pakzad Solo Exhibition
نمایشگاه خودکِشی به کسر کاف

پنج یا شش ساله بودم وقتی اولین بار دیدمش. کابوسی که هیچ هیولای ترسناکی در آن نبود، فقط آدم‌ها آن‌جا بودند، آدم‌ها، آدم‌ها و باز هم آدم‌ها، آدم‌هایی که می‌شناختمشان، یا قرار بود بعدها بشناسمشان. همه دورتادور من ایستاده بودند و به من خیره شده بودند. ترسیده بودم و به عنوان یک بچه، می‌خواستم زودتر بیدار شوم، ولی توی همان کابوس بزرگ شدم و هیچ کس هنوز بیدارم نکرده. لطفا من را بیدار کن! «خودکشی به کسر کاف» تلاش آیدا پاکزاد برای به تصویر کشیدن فضا و حال و هوای کابوسی ست که از کودکی بارها و بارها به سراغش آمده. کابوسی که این روزها حتی توی بیداری هم نمی‌تواند از آن بیدار شود. کابوس‌های ما بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی هستند، هر چه بیشتر از آن‌ها می‌ترسیم، محکم‌تر به روانمان چنگ می‌کشند، تا جایی که گاهی به جای اینکه از آن‌ها بیدار شویم، آن‌ها راهشان را به زندگی باز می‌کنند و می‌نشینند روبرویمان و خیره نگاهمان می‌کنند

آیدا پاکزاد